Święte góry

Geozeta nr 6

artykuł czytany 6540 razy

Nikt nie wie ile ich naprawdę jest. Pewne jest to, że znajdziemy je na całym świecie, na wszystkich kontynentach (oprócz Antarktydy). Odnajdziemy je we wszystkich kulturach i w każdym systemie religijnym. Wznoszą się w każdym zakątku Ziemi, wszędzie tam gdzie tylko są góry czy chociaż jeden samotny szczyt na horyzoncie - góry święte, góry mityczne, góry magiczne...

I chyba nie ma w tym nic dziwnego, gdyż ludzie od zawsze utożsamiali sięgające nieba szczyty z siedzibami bogów, bóstw demonów, istot wielkich, nieznanych, groźnych i mistycznych. Stanowiące symboliczny lub realny pomost pomiędzy tajemnicami niebios a realnym życiem na ziemi...

I chyba nawet największy racjonalista znalazłszy się w pobliżu wielkiej góry może poczuć boskość świata lub chociaż tchnienie absolutu.

Święte góry traktowane mogą być jako centrum świata i kosmosu, schronienie groźnych i budzących trwogę sił natury, siedzibę bóstw, rajskie ogrody a także jako wyobrażenie śmierci i miejsce pobytu przodków. Święte góry jednoczą zamieszkujące w ich pobliżu ludy i plemiona, bywają dla nich źródłem wszelkich błogosławieństw: życia, wody i dobrobytu. Są "krynicą" natchnienia, areną nadprzyrodzonych przemian i objawień. Po prostu SĄ! trwają... Poznajmy zatem niektóre z nich...

Spośród gór wymienianych w Biblii: Synaj, Góra Oliwna, Golgota, Tabor, Masada, Karmel i Hatttin chyba najważniejszą i najbardziej znaną jest Ararat- góra nadziei i ocalenia zrodzonego z klęski.

Potężny wulkaniczny stożek Araratu wznoszący się na wysokość 5165 m n.p.m. góruje w całkowitym odosobnieniu nad Wyżyną Armeńską. Widoczny już ze znacznej odległości prezentuje się pięknie i dostojnie - samotny olbrzym zwieńczony białą koroną wiecznych śniegów i lodowców kontrastujących z monotonnym, surowym otoczeniem. Mający w obwodzie 130 km ogromny masyw Araratu posiada dwa wierzchołki, odległe od siebie o 11 kilometrów. Są to: Wielki Ararat najwyższa góra Turcji oraz wznoszący się na wysokość 3914 m n.p.m. Mały Ararat.

Ararat zwany przez miejscową ludność Agirdag, (co znaczy "góra pełna boleści") nazywany również Armeńskim Olbrzymem, górą Biblijną czy górą Noego sławę swą zawdzięcza przede wszystkim Biblii. Na górze tej, która była pierwszym skrawkiem ziemi, który wyłonił się z wód potopu osiadła arka Noego.Już na pierwszych stronach Starego Testamentu w księdze Genezis (8,4-5) czytamy: I odpoczął korab miesiąca siódmego, siedemnastego dnia tegoż miesiąca, na górach Ararad. A wody zciekały i opadały,aż do dziesiątego miesiąca, dziesiątego bowiem miesiąca, pierwszego dnia, okazały się wierzchołki gór.

Pierwsze relacje na temat, odnalezienia arki na szczycie góry datują się od V w. p.n.e., kiedy to babilońscy duchowni mieli ponoć znaleźć węglowy osad z jej szczątków. Z biegiem wieków mnożyły się coraz to nowe opowieści o odnalezionych szczątkach arki. W oparciu o dane zwarte w Biblii organizowano liczne ekspedycje archeologiczne, które za cel stawiały sobie znalezienie pozostałości po arce.

Strona:  [1]  2  3  następna »