podróże, wyprawy, relacje
ARTYKUŁYKRAJEGALERIEAKTUALNOŚCIPATRONATYTAPETYPROGRAM TVFORUMKSIEGARNIABILETY LOTNICZE
Geozeta.pl » Spis artykułów » Europa » Jostedalsbreen – największy lodowiec stałego lądu Europy
reklama
Radosław Kucharski
zmień font:
Jostedalsbreen – największy lodowiec stałego lądu Europy
Geozeta nr 5
artykuł czytany 26937 razy
Po zakończonej wędrówce po Jotunheimen (Geozeta #4), przeniosłem się do doliny Jostedalen. Czekało mnie tam spotkanie z lodowymi jęzorami.
Lodowiec Jostedalsbreen spoczywa na wielkim fieldzie – płaskowyżu, w południowo-zachodniej Norwegii. Zajmuje powierzchnię ok. 600 km2. W doliny schodzi licznymi, krótkimi jęzorami.
Co ciekawe, Jostedalsbreen nie jest pamiątką epoki lodowej. Naukowcy stwierdzili, że między osiem, a pięć tysięcy lat temu lodowiec całkowicie stopniał, a dopiero później na nowo się utworzył, osiągając swe maksimum – największą grubość na fieldzie i największą długość jęzorów – w czasie małej epoki lodowej (ok. 1750 r.). Wtedy to nasuwające się lodowe czoła zniszczyły położone w dolinach wioski.

Czy Norwegii grożą podobne katastrofy?

Obecnie, mimo ocieplenia się klimatu planety, jęzory Jostedalsbreen posuwają się naprzód! W ciągu zimy 97/98 czoło Nigardsbreen przesunęło się o ok. 35 m! W najbliższych latach lodowa transgresja osiągnie prawdopodobnie prędkość 100 metrów na rok! Dlaczego tak się dzieje? Jak to można przewidzieć? Otóż transgresje lodowców są związane nie tyle z ochłodzeniami, co z opadami śniegu w minionych latach. Zwiększona masa lodu na obszarze gromadzenia się śniegu powoduje silniejsze wyciskanie lodowych języków, wskutek czego ich czoła posuwają się naprzód. Obserwacje sumy opadu, letniego ubytku śniegu, prędkości przesuwania się lodu, umożliwiają glacjologom przewidzieć takie zachowania lodowca. Norwegii na razie nie grozi epoka lodowa mimo, że większość lodowców tego kraju posuwa się naprzód. Lodowa transgresja potrwa zaledwie 10 lat. Na prawdziwą epokę lodową potrzeba ok. miliona!

Park Narodowy Jostedalsbreen

Został utworzony w 1991 r. Zajmuje powierzchnię 1230 km2. Oprócz samego lodowca chroni przyrodę jego przepięknych dolin. Podobnie jak w Jotunheimen można tu wszędzie biwakować i wędrować również poza znakowanymi szlakami turystycznymi. Pamiętać jednak należy, że poruszanie się po lodowcu bez niezbędnego sprzętu i doświadczenia jest bardzo niebezpieczne. Dlatego warto zdecydować się na jedną z licznie oferowanych tu wycieczek z przewodnikiem.
Miałem w planach zwiedzenie kilku dolin lodowca. Wymagało by to jednak częstego poruszania się autostopem. Nienajlepsze doświadczenia z tym środkiem lokomocji skłoniły mnie do zmiany planów. Postanowiłem dotrzeć w głąb tylko jednej, największej doliny – Jostedalen i tam odwiedzić kilka lodowych jęzorów.
Podróż z Jotunheimen do Jostedalen zajęła mi cały dzień. Pokonałem bodaj najpiękniejszą trasę w moim życiu. Najpierw (oczywiście po dwóch godzinach „machania”) wjechałem malowniczą drogą na przełęcz, na wysokość 1440 m n.p.m. Potem niesamowicie krętym zjazdem dotarłem do Lustrafjorden – najdalszego zakątka najdłuższego fiordu Norwegii – Sogne. Położona tam malownicza, nadmorska miejscowość – oddalona jest o ok. 220 km od otwartego morza! W końcu uroczą, bardzo wąska, kręta droga wzdłuż fiordu dotarłem do potężnej doliny Jostedalen. Z doliną tą wiąże się legenda. Sięga ona do średniowiecza. W czasie epidemii czarnej ospy, która zdziesiątkowała ludność ówczesnej Europy, zmarły wszystkie, z wyjątkiem jednej norweskie kobiety. Ta jedyna ocalała schroniła się przed zarazą właśnie w Jostedalen. Stała się ona matką wszystkich Norwegów.

Spacer po lodowcu

Swoje spotkanie z lodowcem Jostedalsbreen rozpocząłem od jęzora Nigardsbreen. Wykupiłem czterogodzinną wycieczkę. Dostaliśmy raki i czekany. Całą grupę – 15 osób powiązano liną. Wyruszyliśmy. Lodowiec miał niezwykłą – niebieską barwę. Spacerowaliśmy po labiryncie lodowych szczelin, przechodziliśmy mroźnymi tunelami, słuchaliśmy ryku płynącej wewnątrz cielska wody. Wrażenia niesamowite i niezapomniane. Nawet najwięksi sceptycy uwierzyliby, że lodowiec to żywy, poruszający się twór!
Strona:  [1]  2  następna »

górapowrót
podobne artykułyPrzeczytaj podobne artykuły
»  Droga na Nordkapp
»  Norwegia - rozważania o podróżach
»  Norwegia autostopem
»  Światów ile nie odkrytych wokół?
»  365 dni na 77°N - korespondencja ze Spitsbergenu
»  Model zwany niedźwiedziem
»  Majestat surowej przyrody Północy
»  Kto jeździ latem do Laponii?
»  Magia tej wyjątkowej nocy
»  14 dni dookoła Skandynawii
»  Oslo. Skandynawskie metropolie
»  Śladami Trolli
»  Trzy oblicza Norwegii - Fiordy, Lofoty, Nordkapp
»  Spitsbergen - dzika kraina ostrych gór, wody i lodu
»  Przylądek próżności
»  W poszukiwaniu zimy
»  Skandynawia 2008
»  Samochodem dookoła Północnej Europy
»  Czekoladowy kawałek Norwegii
»  Najwyższa kulminacja Gór Skandynawskich – Galdhøpiggen ( 2469 m n.p.m.)
fotoreportażfotoreportaż
» Skandynawia - Robert Remisz
» Norwegia - Agata Pospieszyńska
» Norwegia - Tomasz Ciesielczuk
wyróżniona galeria
» Lofoty - Leszek Janasik
» Spitsbergen - Mateusz Moskalik
wyróżniona galeria
» Norwegia 2006 - Marco Polo
» Przyroda Spitsbergenu - Mateusz Moskalik
wyróżniona galeria
» Zima na Lofotach - Leszek Janasik
górapowrót
kursy walutkursy walut
Norwegia (korona) 1 NOK =  44 grosze
[Źródło: aktualny kurs NBP]