Izrael widziany inaczej

Geozeta nr 7

artykuł czytany 65797 razy

Jerycho natomiast jest unikalną najstarszą na świecie osadą miejską. Zajmowała ona około 4 ha powierzchni i otoczona była wysokim kamiennym murem. Mur o długości około 700 m miał przy ziemi 3 m grubości. W niektórych odcinkach zachowały się jeszcze jego ruiny do wysokości 5 m. Szczególny podziw dla umiejętności budowniczych tych murów obronnych budzi wieża, zlokalizowana po wewnętrznej stronie muru. Ma ona średnicę 12 m i zachowanej wysokości ok. 9 m. Po zwiedzeniu wykopalisk starożytnego Jerycha należy również trochę czasu poświęcić imponującym ruinom pałacu Hiszama, wybudowanego przez kalifa Al-Walid ibn Jacyda w latach 743-744, w którym uwagę zwracają przepiękne mozaikowe posadzki. Samo miasto jest zieloną oazą pełną kwiatów, palm i drzew owocowych, położoną na głębokości 250-270 m p.p.m., w pustynnym krajobrazie rowu tektonicznego.

Jedynie 14 km dzieli Jerycho od północnych krańców Morza Martwego, które położone jest w głębokim zapadlisku, między surowymi zboczami Pustyni Judejskiej i masywem Gór Moab w Jordanii. Jest to najgłębsze na lądzie stałym, zagłębienie w skorupie ziemskiej. Brzegi tego Morza leżą 400 m p.p.m., a największa głębokość jego wynosi 433 m, czyli dno morskie sięga w tym miejscu 833 m poniżej poziomu Morza Śródziemnego. To Morze, zwane po hebrajsku Yam Ha Melah (Morze Słone), a po arabsku Bahr Lut (Morze Lota), ma powierzchnię ok. 920 km2, szerokość - 18 km i długość - 65 km. Północna część Morza jest głęboka (ok. 400 m), a południowa płytka (ok. 6 m). Poziom wody systematycznie opada (ok1m rocznie), co związane jest z jednej strony z bardzo silnym parowaniem (ok. 300 dni w roku bezchmurnych i wysoką temperaturą), a z drugiej strony z pozbawieniem dopływu ponad 600 mln m3 wody rocznie, z rzek - Jordanu i Yarmuku, pobieranej zarówno przez Izrael jak i Jordanię dla celów irygacyjnych.

Silne parowanie sprawia, że zasolenie w tym Morzu osiąga ok. 30%. Woda ta, w porównaniu z przeciętną wodą morską, zawiera 20 razy więcej bromu, 15 razy więcej magnezu i 10 razy jodu. W tym niezwykłym środowisku żyje jedynie 11 gatunków bakterii. Człowiek w tej wodzie nie zatonie. Można, leżąc na plecach, czytać sobie książkę. Nad wodą unosi się wyraźnie widoczna, mglista warstwa powietrza zawierająca, oprócz pary wodnej, duże ilości bromu. Powietrze nad Morzem Martwym, ze względu na depresję, bogatsze jest również w tlen - zawiera go o 15% więcej niż na poziomie Morza Śródziemnego. Jest to najbogatszy w tlen obszar na Ziemi. Natura obdarzyła również rejon Morza wieloma gorącymi źródłami mineralnymi, bogatymi w siarkę, magnez i radon jak również złoża leczniczej borowiny. Szczególne właściwości lecznicze mikroklimatu, wód Morza i źródeł dały podstawy do rozbudowy ośrodków uzdrowiskowo-turystycznych w Ein Gedi, En Bogeg i Hammay Zohar, w których z dużym powodzeniem leczy się choroby skóry (szczególnie łuszczycę), alergię, astmę oskrzelową, reumatyzm i choroby kobiece.

Zachodni brzeg Morza Martwego tworzą urwiste ściany płaskowyżu Pustyni Judejskiej, poprzecinane licznymi głębokimi kanionami, schodzącymi do poziomu morza. W obrębie tego brzegu na szczególną uwagę zasługują trzy miejsca - Qumran, Ein Gedi i Masada.

Qumran to największa sensacja archeologiczna XX wieku. Znaleziono tu w 11 jaskiniach 850 zwojów rękopisów, ukrytych w amforach glinianych przez żydowską sektę Esseńczyków, którzy tu mieszkali w latach od ok. 140 r. p.n.e. do 68 r. n.e. Obecnie można zwiedzać ruiny osiedla oraz niektóre jaskinie.

Ein Gedi jest przepiękną oazą pełną tropikalnej roślinności, sięgającą swą historią do zamierzchłych czasów biblijnych. W dwóch rezerwatach przyrody - Nahal David i Nahal Arugot turyści mogą podziwiać roślinność, strumienie i wodospady, jeziorka oraz jaskinie. Zwiedzać można ślady osadnictwa z VII wieku p.n.e., świątynię z końca epoki kamienia (ok.3 tys. lat p.n.e.) oraz ruiny starożytnej synagogi z III wieku n.e.. Ein Gedi jest również ośrodkiem kuracyjnym i turystycznym z, najchętniej odwiedzaną przez turystów, plażą nad Morzem Martwym.

Zaledwie 17 km, na południe od Ein Gedi, znajduje się słynna ze swej historii Masada - zabytek pałacowo-forteczny zlokalizowany za szczycie masywu skalnego wznoszącego się 441 m ponad poziom Morza Martwego. Jest to obiekt, który plasuje się w Izraelu w czołówce miejsc godnych zwiedzania. Tu odbył się ostatni akt powstania Żydów przeciw okupacji wojsk rzymskich. Tu obrońcy Masady, po trzyletnim oblężeniu przez legion rzymski pod dowództwem Flawiusza Silwy, zamiast poddać się wybrali śmierć samobójczą - zginęło w ten sposób 960 obrońców. Obecnie można zwiedzić, u podnóża Masady, miejsca po kilku obozach rzymskich, a na szczyt Masady można wejść lub wjechać kolejką linową. Na szczycie istny raj dla turysty - ruiny umocnień fortecznych oraz przeszło trzydziestu obiektów. Z każdego punktu roztaczają się przepiękne widoki na wielkie zapadlisko w Ziemi, wypełnione wodą oraz na otaczające je góry zarówno po stronie Izraelskiej jak i Jordańskiej. W dole, u podnóża Masady, na tle słonej pustyni, zieleni się oaza pełna palm i kwitnących krzewów.

Strona:  « poprzednia  1  2  [3]  4  następna »